Vallen en opstaan; Wim van den Eertwegh weet er alles van. Samen met zijn vrouw Carla, broer Twan en zoon Chiel runt hij een gemengd agrarisch bedrijf. Zijn vleesvee, vollegrondsgroenten en akkerbouwgewassen bevinden zich op een steenworp afstand van de Maas. Deze plek werd in 1993 en 1995 aangewezen als rampgebied vanwege de toenmalige overstromingen. In 2021 gebeurt dit opnieuw, maar met een groot verschil: het was geen winter, maar zomer. ‘De ondergelopen landerijen stonden dus vol met gewassen’, vertelt Wim. ‘Deze hoefden alleen nog maar te groeien en geoogst te worden. Alle kosten waren gemaakt. Dat betekende dus maximaal verlies.’
De Maas zette de rabarber, wortelen, witte kool en aardappelen van Van den Eertwegh volledig onder water; in totaal 53 hectare. Er wordt een schade opgenomen van 450.000 euro. ‘Voor onze onderneming een ramp van ongekende omvang’, stelt Van den Eertwegh. ‘Een geluk bij een ongeluk was dat ook Zuid-Limburg te maken had met extreme wateroverlast en als rampgebied werd aangewezen. Toen kon de regering moeilijk om de rest van Limburg heen. Er zou een ruimhartige vergoeding volgen.’ Maar vervolgens bleef het stil. Om welke bedragen gaat het? Wat zijn de eigen risico’s? ‘Tot nu toe (maart 2022) is er weinig tot niets bekend. De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) moet dit regelen en mag daar schijnbaar een jaar over doen.’
Van den Eertwegh vervolgt: ‘Dit voorjaar moeten we de nieuwe teelt zaaien en dat kost geld. De onzekerheid is erg zuur. We hebben geen idee waar we aan toe zijn.’ Toch blijft de ondernemer positief, zo zit hij in elkaar. ‘Ik ben van nature geen pessimist, anders was ons bedrijf na 1993 en 1995 al niet meer geweest. Ook deze tik kunnen we hebben. Tegenslagen horen erbij.’
Het werk op de boerderij gaat ondertussen door, want in een gemengd agrarisch bedrijf is er altijd iets te doen. Zijn het niet de 150 vleeskoeien die aandacht vragen, dan is het wel het werk rondom de 150 hectare tuin- en akkerbouw. Asperges, rode kool, rabarber, suikermais, winterpeen, aardappelen, granen en grasland: het bouwplan is breed, het afzetgebied smal. ‘We hebben een duidelijk motto: produceren voor de lokale markt, en daaraan toegevoegde waarde geven.’ Dat betekent dat de aardappels van Van den Eertwegh naar de verwerker in het dorp gaan en dat het vlees naar de plaatselijke keurslagers gaat. Ook de winterpeen voor de supermarkt en de suikermais worden lokaal afgezet. Daarnaast worden de groenten in de eigen boerderijwinkel verkocht of via een dichtbij gelegen veiling. ‘Zoiets organiseer je niet van de ene op de andere dag’, zegt Van den Eertwegh. ‘Dat moet groeien. Je moet de markt zelf aanboren en verder ontwikkelen.’
Om al het werk gedaan te krijgen, heeft Maatschap van den Eertwegh één vaste medewerker in dienst. Daarnaast werken er op piekmomenten zo’n zes seizoenskrachten en zijn er vaak stagiairs en scholieren op het bedrijf te vinden. ‘De meeste mensen werken al jaren bij ons’, stelt Van den Eertwegh tevreden vast. ‘Vanwege de afwisseling in werkzaamheden én de goede sfeer op het bedrijf. Die sfeer is heel open en vrolijk. We zorgen goed voor onze mensen. Dat zorgt er ook voor dat zij een tandje bijschakelen als dat nodig is.’ Zelf staan de ondernemers ook gewoon op de werkvloer. ‘Wij zijn geen mensen die op kantoor zitten en de boel aansturen. Als er ergens iets speelt, zitten wij er kort op en lossen we het gelijk op. Dat is handig, een misverstand begint vaak klein.’ Het verklaart volgens Van den Eertwegh deels waarom zijn bedrijf nog steeds niet met langdurig verzuim te maken heeft gehad. ‘Mensen komen hier graag.’
Zo lang als Van den Eertwegh zich kan herinneren heeft hij zijn verzuimverzekeringen ondergebracht bij Sazas. De samenwerking loopt naar wens. ‘In een goed huwelijk moet je niet stoken’, lacht de ondernemer. ‘Ondertussen doen we er alles aan om verzuim te voorkomen. Dat is een direct gevolg van de certificaten die wij voeren, waaronder GlobalGAP en PlanetProof. Arbeid is daarvan een onderdeel en moet aan veel eisen voldoen. Maar de meeste waarde hechten we aan de werksfeer. Als die niet goed is, red je het niet.’
